Honderden werkgevers implementeerden al eens een ‘fietsprogramma’. Met zo’n programma proberen ze hun werknemers te verleiden de auto te laten staan en met de fiets naar het werk te reizen. Op de korte termijn heeft zo’n werkgeversaanpak absoluut effect. Maar hoe zit dat op de langere termijn? We doken in de data die Zuid-Limburg Bereikbaar de afgelopen tien jaar verzamelde.
Voor NM Magazine schreven Juliët van Drumpt, Dennis van Soest en Casper Stelling een artikel over de bevindingen van ons onderzoek.
De fietsprogramma’s zoals bereikbaarheidsorganisatie Zuid-Limburg Bereikbaar die organiseert, bestaan uit verschillende typen fietsstimuleringsmaatregelen. Zo zijn er campagnes en e bikeprobeeracties ingezet om autoforensen de fiets in ieder geval te laten overwegen. Met aanschafvergoedingen voor een nieuwe fiets en voorzieningen als douches op de werkplek zijn werknemers geholpen de daad bij het woord te voegen. En beloningsmaatregelen, met fietsritten sparen voor cadeaus, helpen om fietsen naar het werk vol te houden.
Tien jaar effectstudies
Een werkgeversaanpak wordt vrijwel standaard geëvalueerd, maar meestal worden dan alleen de effecten gedurende en kort na het betreffende project meegenomen. Ook Zuid-Limburg Bereikbaar, voorheen Maastricht Bereikbaar, heeft zulke ‘effectstudies voor de korte termijn’ gehouden. Omdat ze dit soort projecten al tien jaar uitvoeren en de stimuleringsmaatregelen in die tijd redelijk gelijk zijn gebleven, is er in de loop der jaren echter een dataset ontstaan die mogelijkheden biedt voor effectbepaling op ook de lange termijn. Als MuConsult zijn we gevraagd de data te analyseren voor specifiek fietsmaatregelen. Dat heeft tot interessante inzichten geleid.
Analyse
Interessant is dat veel forensen lid zijn geworden van een panel en dus aan meerdere metingen hebben meegedaan. We hebben de data van meerdere jaren op individueel niveau aan elkaar gekoppeld. Dat geeft een completer beeld van de ontwikkeling van het verplaatsingsgedrag én helpt ons om de effecten van de maatregelen op de langere termijn vast te stellen.
Beloningsacties en aanschafvergoedingen hebben het grootste effect: zij laten op zowel korte als lange termijn de grootste vermindering van autoritten zien. Zo is het ‘dempend effect’ van beloningsacties maar liefst 18 procent op korte termijn en op de langere termijn nog altijd 16 procent. De aanschafvergoedingen van de werkgever hebben een iets minder groot effect op het aantal autoritten per week, maar zijn nog altijd goed voor 13 procent minder autoritten op korte termijn en 12 procent op de lange termijn. Dat het effect hier wat lager is, zou kunnen komen doordat deze vergoedingen ook veel gebruikt zijn door werknemers die toch al vaak met de fiets naar het werk gingen.
Meer resultaten lezen? Dat kan in het artikel in NM Magazine: Wat doet de werkgeversaanpak met het fietsgebruik?
